Lentedroom

Langzaam ontluikt het leven in de tuin,

in de kruin van de acer opent het eerste blad

dat zich felrood uitrolt naar de hemel toe.

Dik de magnoliaknoppen in de boom,

wachtend op de zon, de lentedroom.

Geurende hyacinthen, de zonkussende anemoon

felgele narcissen, citroenmelisse

bloemknoppen in de appelboom.

Mees, mus en merel druk in de weer

vliegen met takjes op en neer.

En terwijl ik de knoppen in camelia en rhodondendron bewonder

beweegt er een wolkendek zich voor de zon,

nadert er van ver een golf van donder.

Steeds een beetje dichterbij

waarschuwend - het is nog geen mei.

Zachtjes fluister ik tegen al het tuinleven:

'Hopenlijk blijft de staart van maart

jullie ook dit jaar weer bespaard.' 

Dank u Haas

Ketjoef ketjoef ketjoef ketjoef

de man voor mij is een boef

die bij hem nog onbekend

mijn mikpunt is van dit moment

Kedeng kedeng je kunt best versnellen

maar geloof mij jij kunt straks niet vertellen

hoe je mij eruit hebt gerend.

Ik ben hoe dan ook sneller dan jij bent.

Ik geef je de ruimte nu om voor mij te blijven,

maar straks zal ik die ruimte verdrijven en

mag je het zand van mijn schoenen happen

in die allerlaatste stappen.

Bijtend door het zuur en door de pijn

trek ik op en schiet ik je voorbij,

de overwinning is vandaag van MIJ!

En in stilte bedank ik de vent

die bij hem nog steeds onbekend

mijn haas was op deze race,

die net lang genoeg voor mij bleef

om mij te helpen naar een snelle tijd.

Dank u Haas, ik heb geen spijt.

Knar- en Oostvaardersdijk

 Fietsend over de lange lege dijken

bedenk ik hoezeer zij op het leven lijken.

De verhoogde versterking beschermt 

tegen het verwoestende water

dat vroeger of later 

het land weer claimen zal.

Met de wind in je rug vliegensvlug

naar Amsterdam en met de trein terug.

Met de wind tegen

door hagel en regen

is het vechten tegen alles in,

staand op je pedalen met het oog op de win.

De rust in je lijf als de rit is gedaan

gelijk de rust na de storm die zal komen en gaan.

Geen enkel leven is zonder dalen en pieken

zonder zieken, zonder doden, 

zonder nieuw leven, zonder plezier

net als de dijken hier.

Waarop je kunt vechten en vliegen

je zorgen verliezen

om heel en leeg opnieuw te beginnen. 

Saai

Ik zit mij in de wachtkamer onnoemelijk te vervelen

ergens weet ik zelf ook wel dat het niemand iets kan schelen.

Lelystad, mijn Valentijn

Stad van dichters,

stad van wijn.

Stad van artiesten

groot en klein.

Lelystad, mijn Valentijn

Geschreven na een oproep vanuit Utopodium om met valentijnsdag 2023 het positieve en warme gevoel over Lelystad te delen. Ingeleverde gedichten hebben op klapborden in de hal van het gemeentehuis en de bibliotheek gestaan.

Stille loper

 Slechts het geluid van mijn voeten in kadans,

hoofd stil, lijf in balans.

Terwijl ik ademhalend in de verte tuur,

armen actief en benen niet zuur,

geeft de stilte antwoord op mijn vragen

die verdwenen leken maar ergens leefden tussen weten en horen

en zo kom ik tot rust, herboren

terug van een loop langs rietkraag en koren.

Waar

 Waar is de stem die het antwoord geeft

wanneer in chaos en angst moedeloosheid leeft?

Waar is het licht wanneer haat het licht uitdooft,

miljoenen mensen van mens-zijn berooft?

Waar is het midden in een wereld waar extremisme regeert,

waar de oren doof zijn en de ogen naar een ander gekeerd?

Waar is de beschermende hand in een land

waar vrouwen om vrouw-zijn worden vermoord

en elk tegengeluid hardhandig in de kiem wordt gesmoord?

Waar in dit alles is er nog rust en rede

en waar in dit alles nog hoop op vrede?

Waar is wat waar is nog te vinden,

hoe bewaar je jouw waardigheid van binnen?

Als alles energie is, in het goddelijke verbonden

waarom zijn er dan zoveel oorlogswonden?

Maandag 30 januari 2023