Zwart steekt de nacht af
tegen heldere sterren
’n herinnering aan t verre
begin dat ons ooit leven gaf.
In de rust van de stilte,
blikken die elkaar vinden
en handen die verbinden,
samen tegen de aanzwellende kilte.
De telefoon verbreekt het moment
en voelend weten we wat komen gaat
wanneer de woorden met haperend beven
zich boren in oren met kracht die z’n weerga niet kent
en zo de grond onder onze voeten wegslaat
en kanker keihard terugkeert in ons leven.
Hemelsblauw het firmament
waar twee wollig witte strepen
een uiteen gereten kruis aanleggen.
In de lucht onweerlegbaar weergegeven,
de roep om vrijheid in dit leven.
En slechts voor hen die de roep herkennen,
laat mij luid horen: Alba gu bráth!
Durf ik antwoord te geven op je vraag?
Ok…er is niets lelijker dan Den Haag
Met haar politieke koffieleut konkel cultuur,
van buiten zoet, van binnen zuur
of beter van binnen stinkend rot
compleet verziekt, totaal kapot.
Dat ene me-tootje, een schandaal meer of minder,
daarvan ondervindt zij geen hinder, nee
in patriarchale structuren ligt besloten dat
wie niet meebuigt wordt verstoten.
Functie elders is dan het idee en dus
zwijgt men en buigt men mee maar
mijn hart schreeuwt te hard dat ene gedicht:
" Hij die voor tirannen zwicht zal meer dan lijf en goed verliezen…..
dan dooft het licht. "
Marlies van Eunen - de Boer
3 juli 2022
De kwetsbaarheid voorbij is het tijd voor mij om niet langer minder te accepteren want alleen ik kan het tij doen keren. Van eb ...
